Cierpienia młodego copywritera

Nie, że nie lubię pisać. Ja to kocham. Uwielbiam copywriting – jestem cholernie dumna z tego, że od roku mogę pracować w tym zawodzie i że cały czas rozwijam się właśnie w tym kierunku. Koniec wpisu. Nie no, tak na serio to będzie ciąg dalszy. O tym, że wszystko na świecie ma swoją dark side. Nawet najlepsza praca pod słońcem.

Ten tekst, jak żaden inny, powinni przeczytać chłopak/dziewczyna copywritera/znajomi copywritera/rodzina copywritera…i wszyscy, którzy nie pracują jako copywriterzy (spora grupa prawda?). A także potencjalni, przyszli mistrzowie copy-pióra/klawiatury. Bo, jakby nie było, sama kategoria oraz profesja są dość młode i nie każdy nikt ma pojęcie, na czym ta praca polega. Ale podkreślam – to takie moje gorzkie żale, trochę z przymrużeniem oka, w sam raz na środowe popołudnie bliżej niż dalej.

Kopiii….yyyy…kto?

Serio. Nie ma sensu chwalić się pracą copywritera, bo i tak nikt nie będzie wiedział „w jakim języku ty do cholery gadasz?!”. No chyba, że inny copywriter. Znajomi niby ogarniają, że generalnie to zajmujesz się pisaniem i chyba siedzisz w internetach. Ale na rodzinnych zjazdach przygotuj się na:

•  „O, to coś z kopiowaniem?”
•  brak komentarza i uprzejmy uśmiech (wiecie jaki)
•  fantastyczne powtórzenia („kopirajta?!”, „kopirajtyl??!”)

Przez pięć sekund poczujecie się jak ciekawy okaz lamy w zoo. Później raczej nastawcie się na to, że temat waszego życia zawodowego już nigdy nie zostanie poruszony 🙂

Praca w domu

Łączy się poniekąd z punktem poprzednim. Praca w domu jest świetna: za oknem deszcz/śnieg/gradobicie – i co z tego? Przecież nie trzeba wychodzić. No, chyba, że internet umrze. Wtedy trzeba się poświęcić, jechać do biura czy kawiarni w centrum. Ostatecznie jednak sami ustalacie sobie, kiedy będziecie pracować i możecie tylko żegnać kolejnych domowników wychodzących do pracy. No właśnie. Problem w tym, że pozostałym rzadko kiedy mieści się w głowie, że jeżeli zostajecie w domu i w dodatku spędzacie ten czas przed komputerem to wy naprawdę realnie i najnormalniej w świecie pracujecie. Czyli że, z definicji, musicie się przy tym skoncentrować i poświęcić wszystkim zadaniom odpowiednią ilość uwagi. Trudno w tym czasie rozpraszać się wynoszeniem śmieci, sprzątaniem mieszkania, robieniem obiadu, prania, zakupów, zapasu dżemów i zimowych porządków. Ale jak tego nie zrobicie…szok i niedowierzanie „Przecież cały dzień siedzisz w domu!”

Kreatywność

W branży reklamowej i marketingowej to słowo jest już chyba niemal tak samo „znoszone” jak „innowacyjność” czy „jakość”. Wszyscy oczekują od wszystkich kreatywności. Copywriter powinien stworzyć w try miga unikalny i fajny tekst o wszystkim, z papierem toaletowym i suplementami dla prosiąt włącznie #historiezżyciawzięte. Owszem, jasne, to konieczne. Niemniej jednak z tego oczekiwania nieustannej kreatywności rodzą się kolejne cierpienia młodego copywritera:

• każdy twórca ma tzw. okresy wypalenia, kiedy wszystko idzie mu wolniej/gorzej. Czy kogoś (poza nim samym) to interesuje? Niekoniecznie. Dlatego żaden copyfighter się nie użala, a szukanie codziennych inspiracji staje się integralną częścią jego pracy (będzie o tym osobny wpis, więc stay tuned)
• kreatywność vs. sprzedaż…no właśnie. Te dwie rzeczy nie zawsze idą ze sobą w parze. Nie każdy odbiorca rodzi się el artistą, ma czas i chęci na rozumienie tekstu pisanego wierszem czy kontemplowanie billboardu/ulotki w celu poszukiwania ukrytego dna. Do tego należy jeszcze dodać wymagania samych klientów, ich drobne uwagi i poprawki. I co? To skłania do zapytania, co oznacza kreatywność w branży reklamowej/marketingowej/PR-owej. Warto znać na nie odpowiedź, bo przeintelektualizowane kampanie i teksty są pamiętane mniej więcej tak samo, jak ubiegłoroczny śnieg.

#niechcemisiętakbardzo

Nie wiem, jak pracownicy agencji marketingowych/kreatywnych/pr-owych, ale siedząc w domu copywriter musi nieustannie motywować się do działania. Nabycie tego typu umiejętności jest równie cenne, co zdolność pisania. No ale każdy jest człowiekiem. I przychodzi taki dzień, kiedy po prostu się nie chce. Kusi łóżko, ulubiony serial, książka…nawet Dzień Dobry TVN staje się nagle frapujące jak audycja BBC ze ślubu Kate i Williama. I weź się człowieku ogarnij.

Nieustanne udowadnianie swojej wartości

To nie jest robota przy taśmie, to nie jest praca w markecie, to nie jest też praca w okienku w urzędzie gdzie macie określony zakres i hierarchię obowiązków. Regularnie dostajecie zupełnie nowe zlecenia. No i każde musicie zrealizować tak, jakby budżet klienta sięgał Drogi Mlecznej. Pewnie, po jakimś czasie jest łatwiej – szef czy stały klient wam ufa i wie, że jesteście dobrzy. Niemniej jednak przychodzi kolejne zlecenie. W którym też musicie błysnąć talentem. I tak dalej i tak dalej.

Dobra, słuchajcie, jak już pisałam, to marudzenie jest utrzymane w żartobliwym, nieco podkoloryzowanym tonie. No ale ej. Każdy musi sobie czasem pomiauczeć prawda? Macie jakieś gorzkie żale dotyczące swojej pracy/branży? Dawajcie w komentarzach 🙂 (wrzuty na pracę w gastro mile widziane :P).